In onze liefdesrelaties kiezen we vaak onbewust voor een partner die een afspiegeling is van een van onze ouders. We verwachten daarmee, ook onbewust, dat hij of zij aan dezelfde verwachtingen voldoet. We proberen onze partner te sturen om aan die verwachtingen te doen. Vaak gaat dit zo ver, dat we onze hele leefomgeving naar onze hand willen zetten. Maar aan irreële verwachtingen kan niemand voldoen, dus ook je partner niet.
De macht en dwang die we vanuit onze onvervulde verwachtingen uitoefenen op de omgeving is onbewust en vals. De verstikkende patronen die je leven in een bepaalde richting sturen, komen voort uit het niet verbonden zijn met jezelf, je innerlijk kind. Het doorzien van deze patronen geeft je ruimte en vrijheid in het leven. Het leven overkomt je niet meer; jij bent degene die je eigen leven vormgeeft. Met meer liefde voor anderen, maar vooral ook voor jezelf.